Time to say goodbye

Lieve Allemaal,

Voor ik het wist was het 25 juni en stond samen met mijn backpack te wachten op bus richting Ho Chi Minh.
Even sloot ik mijn ogen en flitsen de afgelopen weken aan me voorbij.

Wat heb ik hier ontzettend veel meegemaakt. Ik had van te voren niet kunnen denken dat ik het hier zo naar me zin zou hebben en dat de projecten zo'n grote indruk op me zouden maken. Want dat hebben ze zeker weten. Het afscheid viel me dan ook erg zwaar. Op een bepaalde manier raak je gehecht aan de kinderen en alle lieve mensen van de projecten. Vooral de kinderen in The City, die heb ik echt in mijn hart gesloten, het zijn zulke fantastische kinderen maar ze worden zo slecht behandeld. Dat vind ik wel echt moeilijk.
Mijn laatste dagje hebben we lekkere koekjes en melk voor ze meegenomen en ik heb ze allemaal nog een dikke knuffel gegeven. De kinderen hadden geen idee dat het mijn laaste dag was maar voor mij daarin tegen was het echt een afscheid. De tranen stonden me dan ook in de ogen. Bij Nhip Cau heb ik samen met mijn studenten Bingo gespeeld en cadeautjes voor ze gekocht.
Mister Khai (het lieve mannetje met 1 tand) had heel lief allemaal fruit gekocht, nog even gezellig gekletst dus ik kon het met een goed gevoel afsluiten. Bij het Hospital was het een heel warm afscheid, ze zijn zo ontzettend vriendelijk en ik heb heel veel knuffels gekregen van Miss Lahn. De directeur zei tegen me: i wish all the best to you and also for your family in Holland, good luck with everything en hope that i see you again. Hoe lief, zo kon ik ook dit project met een fijn gevoel afsluiten. Ook het afscheid van onze Vietnameese vrienden was heel gek, je brengt toch ruim 2 maanden veel tijd met elkaar door en doet super leuke dingen. Toeng kwam mijn laatste avond een roos brengen, heel schattig en Miss Hahn kwam ook speciaal nog even langs.
Ik raak er niet over uitgepraat. Ik heb een super super fantastische tijd gehad hier in Can Tho, een tijd die ik nooit meer zal vergeten, waar ik nog heel vaak aan terug zal denken en een ervaring die ik voor geen goud had willen missen.

Buiten de mooie projecten hebben we ook een trip gemaakt van 4 dagen naar Phu Quoc Island. Een eilandje tussen Vietnam en Cambodja. Heerlijk om er even tussen uit te zijn. Een helse busrit ernaar toe en een nog ergere bootreis (ik ben nog nooit zo zeeziek geweest), maar des te blijer waren we toen we arriveerde op het eiland. We sliepen in een hutje pal aan het strand, wakker worden met een duik in de zee. Met een brommertje de hele dag het eiland verkend en even heerlijk niets doen. Bij terugkomst in Can Tho was er een bruiloft aan de gang bij ons in de straat en voor we het wisten waren wij de ere gasten van het feest.

Ik ben vanaf afgelopen vrijdag aan deel twee van mijn spannende avontuur begonnen. Aangekomen in het drukke Ho Chi Minh, achterop bij een brommertje. Een hilarisch gezicht trouwens met zo inmens grote backpack. Ik wist dat Rutger ook in Ho Chi Minh was, dus even gebeld en elkaar gemeet op het terras. Heel fijn om een bekend gezicht te zien. Smiddags naar het ' War Museum' geweest. Erg indrukwekkend, foto's van de Vietnam-oorlog. De volgende ochtend vroeg vertrokken naar Mui Ne, een plaats aan de kust. Het is goed te merken dat het laag-seizoen is, het is vrij rustig overal. In Mui Ne een tour met de jeep gemaakt naar de Zandduinen en dat om half 5 sochtends. Een prachtige zonsopgang gezien en genieten van alles om ons heen. Smiddags de bus naar Dalat. Dalat is een stadje in de bergen. Een helse tocht haha, we gingen niet harder dan 5km per uur, delen van het asfalt waren op bizarre wijze verdwenen maar na zeven uur goed aangekomen in het hostel. Het is hier een stuk koeler, nooit gedacht dat ik zo zeggen dat ik het savonds koud zou hebben in Vietnam.

Wist je dat:
- Het backpacken nu echt is begonnen
- Dat het een heel gek idee is om de komende maanden niets te moeten behalve heel veel genieten
- Ik Can Tho en mijn lieve kids nu al mis
- Wij ook hier het Nederlands voetbal volgen
- We een uitje hebben gehad met alle kinderen van het weeshuis Thien An. En dat dat heel erg leuk was
- Noodles met beef van mijn favorite eten is hier

Tot de volgende keer!!!!

Liefs en Dikke kus