Wat is het leven toch mooi!

Lieve allemaal,

Wat is het leven mooi. Ik ben nog steeds ontzettend aan het genieten van mijn avontuur. Leven met de dag en zien waar je morgen beland! Heerlijk.

De afgelopen weken weer heel veel leuke dingen en mooie momenten meegemaakt. Woensdag, me reismaatje Rutger uitgezwaaid, een gek idee, zeker omdat we 3,5 maanden samen hebben gewerkt en gereisd. Ik ga je missen Barend!. Dit weekend (in Bangkok) zie ik Daan en Amber weer na 4 maanden.

In mijn vorige verhaal was ik beland in de hoofdstad van Laos. Na een paar daagjes in Vientiane zijn we vertrokken naar Vang Vieng. Ook wel bekend als de party-place van Laos. Iedereen komt hier voor het Tuben, met een rubberen band de rivier afgaan en onderweg vele tussenstops bij verschillende kroegen. Dat was een dag vol gezelligheid, gekkigheid, drankjes en regen (want ook hier hadden we regen). De volgende ochtend hadden we het dan ook beide best zwaar, zeker omdat ons een busreis van 8 uur voor de boeg stond naar Luang Prabang, door de bergen van Laos. Wat overigens heel mooi was, want waar je ook keek overal waren bergen om je heen.

Luang Prabang is echt een heel relaxt en leuk stadje, heerlijk daagjes gehad. Helaas weer met regen maar dat mocht de pret niet drukken. Er bleek een hele mooie waterfall te zijn met blauw water, dus op met de Tuk-Tuk naar de waterfall. Helaas door de regen wat het blauwe water bruin geworden. Maar evengoed was het een mooie dag met een hoop water.

Na Luang Prabang hadden we weer een tussen-stop in Vientiane (hoofdstad). Daar de nacht doorgebracht in een kamer met spinnenwebben, een lekkend plafon, kartonnen muren, dus dat was een top nacht haha. De volgende dag vertrokken aar Thakek, hier keken we al weken naar uit. We hebben daar een motertocht gedaan van 3 dagen. Beide ons eigen schakelbrommertje en in totaal 450 km afgelegd. Beide met nul verstand van motoren was het maar hopen dat er niets stuk zou gaan. Onderweg de meest prachtige natuur gezien, prachtige grotten waaronder een van 7 km lang. Geslapen bij mensen thuis: oftewel een homestay, je slaapt dan echt bij de mensen thuis. Geen douche of stromend water, wassen in de rivier. Wakker worden met de geur van brandhout en vuur waarop het ontbijt voor ons werd klaar gemaakt. Echt een te gekke ervaring waarbij we het echte Laos hebben meegemaakt. Ik kan zeggen dat deze tocht absoluut het meeste gave is geweest wat ik tot nu toe heb gedaan. Eind juli richting Pakse gegaan, daar was niet heel veel te doen, we hebben een fietsje gehuurd, wat tempels bekeken en lekker op het terras gezeten. Na Pakse waren de 4 duizend mekong-eilandjes aan de beurt. Zeker heel mooi, heerlijk liggen in je hangmatje, rondfietsen, prachtige waterfall gezien en gerelaxt.

Voor we het wisten was het tijd voor Cambodja (echt de tijd vliegt). De busreis hierheen duurde langer dan verwacht, ook vanwege de regenval. Dat is ook iets wat ik hier echt heb geleerd, pin je niet vast aan tijden, de bus gaat wanneer die gaat en komt aan waneer die aankomt. Maar bijna aangekomen in Siem Riep hoorde we opeens een soort van knal, hoe kan het ook anders, een klapband in de middle of nowhere om 23.00. Positief blijven, na een uur hadden ze de band weer opgelapt en konden we de reis doorzetten. In Siemp Riep/Ankort Wat, hebben we 6 dagen doorgebracht We hadden daar een dorm voor 1 dollar met matrassen op de grond, heerlijk geslapen! Een heel leuk stadje, een super leuke markt (waar ik me uiteraard niet kon inhouden, dus me backpack is nu officeel te zwaar) en heel veel mooie oude tempels gezien. De tempels van Angkor–Wat, zijn hindoeïstische tempels en worden beschouwd als het grootste religieuze bouwwerken ter wereld. De tempels zijn een van de belangrijkste overblijfselen uit de periode van het Khmer-rijk. Super mooi.

Na Siemp Riep stond er weer wat moois op het programma. Een 9 uur duurde boottocht van Siem Riep naar Battambang. Tijdens deze boottocht zagen we het echte Cambodja!! Niet het toeristische Cambodja, maar het Cambodja van de locals. Echt een hele mooie boottocht. In Battambang een dag rondgetourd met de Tuk Tuk naar temples en de Bamboe-trein. Omdat 2 dagen hier zeker genoeg was zijn we vrij snel vertrokken naar Phnom Penh. Nergens heb ik meer Mercedessen en Lexussen zien rondrijden dan in de hoofdstad Phnom Penh, terwijl de kinderen naast de weg eten van de straat oprapen.

Phnom Penh, stond voornamelijk in het teken van het regelen van een visum voor Thailand. Ik dacht joh dat is zo geregeld, daar aangekomen zou het 7 dagen duren. Ik wilde absoluut niet 7 dagen in deze stad blijven. Zelfs de ambassade is hier zo corrupt als wat, want na wat dollars te hebben toegestopt kon het ineens binnen 1 dag geregeld zijn. Prima dacht ik, dat is me mooi gelukt. Verder hebben we hier de Killing-Fields en een gevangenis bezocht. Erg heftig als je bedenkt wat hier allemaal is gebeurd tijdens de oorlog. Minimaal 17.000 mensen zijn hier omgebracht tussen 1975 en 1979. Choeung Ek was slechts één van de vele killing fields (velden des doods) in Cambodja. De afgelopen week hebben we heerlijk aan het strand gelegen in Sihanoukville. Heerlijk niets doen en bruin worden. Een mooie afsluiter van onze trip samen.

Als ik terugkijk naar de afgelopen maanden heb ik in Cambodja verreweg de meeste straatkinderen en bedelaars gezien. Ik heb het daar toch best wel moeite mee. Als je dan kinderen van 4 – 5 jaar snachts om 3 uur snachts op straat ziet rondzwerfen om te bedelen om geld of eten doet dat echt wel iets met je. Of moeders die hun baby te koop aanbieden. Kinderen die van smorgens vroeg tot savonds laat op het strand lopen om armbandjes te verkopen. In Phnom Penh sprak ik een Cambodjaanse jongen van ongeveer mijn leeftijd die al jaren hard aan het werken was om geld te sparen. Hij vroeg aan mij van hoeveel landen heb je al gezien?, het is dan zo dubbel om te zeggen dat je al meer dan 15 landen heb gezien terwijl hij nooit verder zal komen dan Cambodja. Je toekomst kansen hangen voor zo’n groot deel af van waar je geboren bent. Dat is wel iets wat ik me echt realiseer hier en hoe geluk ik heb dat ik gewoon de hele wereld over kan reizen en kan doen wat ik wil.

Wist je dat:

- Laos tijdens de Vietnam oorlog berucht was als meest gebombardeerde land ter wereld, op veel plaatsen vind je nog overblijfselen van bommen en mijnen.
- De mensen in Laos en Cambodja echt heel lief en vriendelijk zijn.
- Cambodja is een van de armste landen van Zuid-Oost Azië. Het land tijdens het regime van Pol Pot en de Rode Khmer volledig verwoest en uitgemoord is.
- Whereareyoufrom wherehaveyoubeen en forhowlongareyoutravelling vragen zijn die je elke dag hoort of stelt
- Het afdingen me steeds beter afgaat zolang je het maar met een glimlach doet
- Ik nog steeds erg onhandig ben en daardoor voor heel wat nieuwe littekens op mijn been heb gezorgd
- In elke plaats waar ik ben geweest, Nederlanders ben tegenkomen. Echt waar, we zitten overal
- Me NL nummer doet het nog steeds niet, dit is me Thaise nummer: 0066 (0)858629194

Lieve allemaal,. Super bedankt weer voor alle reacties!!!!
Tot de volgende keer.

Liefs en Dikke kus uit Cambodja...